📚 สรุปหนังสือ พักให้ไหว ค่อยไปต่อ

👋 สิ่งที่ได้เรียนรู้จากหนังสือเล่มนี้

“ชีวิต” ไม่ง่าย แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งตลอดเวลา ความอ่อนแอไม่ใช่เรื่องที่แย่ มันคือส่วนหนึ่งของจิตใจที่เรียกร้องให้เราหยุดพัก การอนุญาตให้ตัวเองพักเป็นสิ่งสำคัญ มันคือหยุดพัก เพื่อเยียวยา และโอบกอดตัวตนของเรา แล้วค่อยลุกขึ้นมาต่อสู้กับชีวิตอีกครั้ง

ตอนนี้เรามีช่อง YouTube แล้ว! Podcast สำหรับคนรักหนังสือและการพัฒนาตัวเอง ใครสนใจ อย่าลืมไปติดตามกันได้นะครับ : )

ตอนนี้เรามีช่อง YouTube แล้ว! Podcast สำหรับคนรักหนังสือและการพัฒนาตัวเอง ถ้าเพื่อน ๆ กดติดตาม ผมจะรู้สึกดีมากครับ

😎 1 ประโยคที่ชอบที่สุดของหนังสือเล่มนี้

“อายุเยอะขึ้นใช่ว่าความสุขจะเติบโตตาม และการเป็นผู้ใหญ่ใช่ว่าจะง่าย”

สรุปหนังสือ พักให้ไหว ค่อยไปต่อ เขียนโดย Nina Kim

• กว่าจะโตเป็นผู้ใหญ่ ชีวิตต้องผ่านช่วงเวลาเหนื่อยล้ามากมาย และแทบไม่มีช่องว่างให้อ่อนแอ
• อย่าลืมอนุญาตให้ตัวเองได้หยุดพักบ้าง แล้วค่อยไปต่อ
• มันโอเคที่จะใช้ชีวิตไปวัน ๆ บ้าง
• เส้นทางของชีวิต เรามักจะไม่ได้ดั่งใจทุกอย่างเสมอ
• ชีวิตที่ต้องคอยโฟกัสแต่สัญญาณไฟจราจร อาจจะพลาดที่จะมองท้องฟ้าที่งดงามได้ หัดเพลิดเพลินกับสิ่งรอบข้าง ๆ บ้าง
• จงสร้างพื้นที่ปลอดภัยของตัวเองขึ้นมา พื้นที่ไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องคาดหวังอะไร จึงไม่เกิดความผิดหวังอะไร
• ความรักเป็นเรื่องยาก โดยเฉพาะการเริ่มต้นใหม่
• เราจำเป็นต้องมีความรักเสมอไปหรือ?
• บางทีเราก็ควรรักษาระยะห่างความสัมพันธ์ที่เหมาะสมไว้บ้าง
• ใจคนเรามักเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา และแสนอ่อนไหว
• เลิกคาดหวังว่าเราจะต้องสมบูรณ์ทุกอย่าง แล้วเข้าใจว่า “เราที่ไม่สมบูรณ์แบบนั้นแหละคือตัวเราที่สมบูรณ์แบบ”
• ยิ่งดิ้นรนอยากมีความสุข ความสุขก็ยิ่งห่างไกล
• เราวิ่งไล่ตามความสุขของผู้อื่น จนหลงคิดว่าความสุขนั้นเป็นความสุขของตัวเอง
• ไม่จำเป็นต้องที่สุด ค้นหาทางสายกลางที่พอดี พอเหมาะกับตัวเอง ได้ใช้ชีวิต ค่อย ๆ เดิน ดูแลสุขภาพกายใจไปพร้อม ๆ กัน
• เราใช้ชีวิตโดยกัดกินเวลาไปทีละเล็กละน้อย
• เปลี่ยนจากคนที่คอยแต่กดดันตัวเอง เป็นคนที่หมั่นชมเชยตัวเองให้เต็มที่ พูด ฉันเจ๋งที่สุด ทำดีมากแล้วละ เก่งมาก
• อย่ากดดันตัวเองให้มาก หันหมั่นมาชื่นชมตัวเองบ้าง “เก่งมากแล้วนะ” นี่ไม่ใช่การหลอกตัวเอง แต่มันคือการรักตัวเอง
• เวลาขี้เกียจ อย่ารู้สึกผิดกับตัวเองเลย ความรู้สึกผิดนี้เหมือนโซ่ตรวนที่ยึดข้อเท้าเราไว้ ลองหยุดขี้เกียจบ้าง
• จงใช้ชีวิตในรูปแบบตัวเอง ใช้ชีวิตให้สมกับเป็นตัวเอง อย่าเปรียบเทียบกับคนอื่นเลย
• เราทุกคนล้วนแตกต่างกัน ไม่มีใครเหมือนกัน สิ่งนี้ทุกคนล้วนรู้ แต่เรามักหลงลืมมันทุกที
• ชีวิตคือ โจทย์ปัญหาที่ไม่มีวันสิ้นสุด โจทย์เก่าผ่านไป โจทย์ใหม่ก็ผ่านมา เราหนีมันไม่พ้นหรอก
• ในวันที่เหนื่อยล้า ไม่มียาอะไรจะดีไปกว่า แค่มีใครสักคนรับฟังเราพูดว่า “วันนี้เหนื่อยสุด ๆ เลย”
• ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ลองตะโกนออกมาว่า “ฉันจะผ่านมันไปให้ได้! ฉันต้องทำได้! มันต้องผ่านไปได้ด้วยดีแน่นอน!”
• ลองมองโลกในมุมกลับบ้าง มันอาจจะเจอสิ่งที่แตกต่างจากเดิม แล้วอาจจะสวยงามกว่าเดิม
• อย่าคาดหวังเยอะ จะได้ไม่เจ็บเยอะ เพราะยิ่งคาดหวังมาก ยิ่งกลายเป็นบาดแผลลึก
• บางทีเราก็เจ็บปวดอยู่เรื่อย อย่างกับชีวิตมีอยู่ได้ด้วยความเจ็บปวด
• อย่ากลัวที่จะพูดว่า “ขอโทษ” กับเรื่องที่ควรขอโทษ จงกล้าหาญที่จะพูดมัน
• เมื่ออายุเยอะขึ้นสิ่งที่เปลี่ยนไปคือ เฉยชาไปกับทุกสิ่งมากขึ้น และเวลากลับเดินเร็วขึ้นมากเช่นกัน
• เราล้วนกำลังวิ่งไปสู่จุดจบ พวกเราไม่อาจคงอยู่ชั่วนิรันดร์ นี่คือความจริง
• ความตายทำให้เรารู้จักรักและขอบคุณสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ และตระหนักว่า อย่ารอช้าที่จะทำสิ่งที่ชอบและอยากทำ
• จงรักและมีความสุขตั้งแต่วันนี้ เมื่อวันตายมาถึงจะได้ไม่รู้สึกเสียใจภายหลัง
• ไม่ต้องเก็บซ่อนความรู้สึกตัวเองเอาไว้ก็ได้ พอยอมรับว่าตัวเองเศร้า จิตใจก็จะรู้สึกดีขึ้นทันที
• ใช้เวลากับคนที่รักเรา และเรารักให้มาก เพราะเราไม่รู้เลยว่าวันไหนจะไม่มีพวกเขาให้รัก
• เรื่องที่ไม่ชอบ แต่ต้องทำมักเยอะกว่าเรื่องที่ชอบ แต่ไม่ต้องทำก็ได้เสมอ
• บางทีเราอยากเศร้าไม่ได้เพราะรู้สึกเศร้า แต่เศร้าเพราะอยากเศร้าแค่นั้นเอง
• ชีวิตเราในปัจจุบันอาจเป็นชีวิตที่ใครสักคนอยากมีก็เป็นไปได้