👋 สิ่งที่ได้เรียนรู้จากหนังสือเล่มนี้
“ทำไมตอนเด็กเรามีความสุขง่ายจัง?” เราหลงลืมบางสิ่งที่สำคัญไปหรือเปล่า? สิ่งนั้นคือสิ่งที่เราเคยเป็น เคยทำในวัยเด็ก เรามีความสุขกับสิ่งรอบตัวง่าย ๆ เราหัวเราะง่าย เรายิ้มง่าย โลกของเราทุกอย่างดูจะสดใหม่ ตื่นทุกเช้ามาด้วยความตื่นเต้น
😎 1 ประโยคที่ชอบที่สุดของหนังสือเล่มนี้
“เราจะมองเห็นแจ่มชัดด้วยหัวใจเท่านั้น สิ่งสำคัญนั้น ไม่อาจเห็นได้ด้วยตา”
🎙️ ฟังหนังสือเจ้าชายน้อย (The Little Prince) ในรูปแบบ Podcast
สรุปหนังสือ เจ้าชายน้อย (The Little Prince) เขียนโดย Antoine de Saint-Exupéry
- ตอนเด็ก ๆ ดูเหมือนโลกของเราจะง่ายดายเหลือเกิน เรามีความสุขกับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ธรรมดา แต่เติบโตขึ้นมาเรากลับพบว่า โลกใบนี้ช่างยากเย็นสำหรับเราเหลือเกิน
- เรามักสูญเสียความเป็นเด็กน้อยในตัวไปเรื่อย ๆ เมื่อเติบใหญ่
- จินตนาการจะลดลงเรื่อย ๆ เมื่อเติบใหญ่
- สิ่งที่เห็น ใช่ว่าจะเป็นจริงเสมอไป
- เรามีความเป็นเด็กอยู่ในตัว อย่ากดมันไว้ อย่าละทิ้งความเป็นเด็กในตัวเอง
- บางทีเราต้องปล่อยความนึกฝันออกมา โลดแล่นบ้าง แม้จะอายุเยอะแล้วก็ตาม
- การตั้งคำถามเป็นจุดเริ่มต้นของคำตอบ
- เมื่อวัยเยาว์เรามักตั้งคำถามกับสิ่งรอบตัว แต่เมื่อเติบใหญ่การตั้งคำถามกับสิ่งต่าง ๆ กลับสูญหายไป
- เมื่อเติบโต เราตีมูลค่าทุกอย่างผ่านตัวเลข เช่น อายุเท่าไหร่ น้ำหนักเท่าไหร่ เงินเดือนเท่าไหร่? บ้านราคาเท่าไหร่? รถราคาเท่าไหร่?
- เรามักตัดสินใจทุกสิ่งจากภายนอก แล้วหลงลืมแก่นแท้ของสิ่งเหล่านั้น มองไม่ทะลุสิ่งที่เห็น
- โลกใบนี้เป็นไปตามสิ่งที่เรามอง หาใช่สิ่งที่มันเป็น
- คำว่า “ทำไมนะ?” เป็นหนึ่งคำที่งดงาม สวยงาม
- ทุกคนต่างมีโลกเป็นของตัวเอง การเข้าไปในโลกของผู้อื่น จะทำให้เราเข้าใจผู้อื่น และเรียนรู้สิ่งแปลกใหม่ เข้าใจโลกใบใหญ่ทั้งหมดได้ดีขึ้น
- การตั้งข้อสังเกต เป็นจุดเริ่มต้นทุกความรู้
- การตัดสินผู้อื่นเป็นเรื่องง่าย แต่การตัดสินตัวเองเป็นเรื่องยากนัก
- การตั้งคำถามกับปัญหา คือ จุดเริ่มต้นของวิธีการแก้ปัญหา
- คำตอบซ่อนอยู่ในคำถามที่เราตั้งกับปัญหา
- อย่าล้มเลิกในการตั้งคำถาม กับสิ่งรอบตัวที่เกิดขึ้นกับชีวิต
- เมื่ออยู่แต่ในโลกของเรา เราก็จะเห็นแต่สิ่งที่เดิม ๆ เห็นโลกใบเดิม ๆ เห็นความคิดใบเดิม ๆ
- บางทีเราก็ต้องเดินช้า ๆ กับชีวิตบ้าง อยากพัก ก็ปล่อยให้ตัวเองได้พักบ้าง
- ความงดงามอยู่รอบตัว หาใช่สิ่งที่ยิ่งใหญ่อันแสนไกลที่รอเราไปหา
- เราถูกส่งมาบนโลกใบนี้ พร้อมภารกิจที่จะต้องค้นพบโลกฉบับของเราเองในสักวันหนึ่ง
- ทุกคนต่างมีดวงดาวของตัวเอง มันอยู่ภายในเรา แต่เรามักมองไม่เห็นมัน
- คนเรามักพูดตามสิ่งซึ่งคนอื่นพูดให้เราฟัง เราขาดจินตนาการ
- เราต่างเป็นโลกอีกใบให้กันและกัน
- มนุษย์ส่วนใหญ่ ทุกคนก็เหมือน ๆ กัน เราใช้ชีวิตตามรูปแบบของคนอื่น
- เราจะรู้จักแต่สิ่งซึ่งเรามีความสัมพันธ์ด้วยเท่านั้น
- มนุษย์ทุกวันนี้ แทบไม่มีเวลาเงยหน้าดูสิ่งรอบตัว และใส่ใจสิ่งเล็ก ๆ น้อย ในชีวิตเลย
- สิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา ณ ช่วงเวลานั้น คือ ความจริงแท้ที่สุด จงใส่ใจกับมัน
- เวลาที่สูญเสียอะไรบางอย่างไป สิ่งนั้นจะมีค่ามากขึ้น
- คนเราไม่เคยพอใจในที่ที่ตนอยู่
- เมื่อวัยเยาว์เรารู้ว่าเราต้องการอะไร เรายอมเสียเวลาให้กับสิ่งที่เรารัก เราหมกมุ่นกับมัน มันสำคัญที่สุดสำหรับเรา ถ้าใครมาเอามันไปจากเรา เราก็จะร้องไห้
- ช่วงเวลาที่มืดมนเท่านั้นที่จะมองเห็นดวงดาวสว่างไสว
- มีบางสิ่งบางอย่างส่องแสงเรืองท่ามกลางความมืด ความเงียบเสมอ
- สิ่งที่มองเห็น เป็นเพียงเปลือกนอกเท่านั้น สิ่งสำคัญกว่านั้น มักมองไม่เห็นด้วยตา
- ตาของคนเราบอดมืด สิ่งนั้นต้องค้นหาด้วยหัวใจ
- ความสัมพันธ์ทำให้ชีวิตคุ้มค่า
- เรามัวแต่ยุ่งกับการไล่ล่าบางสิ่ง จนไม่สนุกในระหว่างทาง
- การออกไล่ล่าความฝัน ไม่มีคำว่าสายจนเกินไป
- โลกหมุนไปตามสิ่งที่เราเชื่อ เราต่างมีโลกฉบับของเรา เราต่างมีความจริงฉบับของตน
- โลกของชีวิตแต่ละคน จะเปลี่ยนไปตามวัย ตามประสบการณ์
- เราต่างมี “ความสุข” ฉบับของตัวเอง
- ความสุขไม่ได้ถูกกำหนดจากจำนวน ขนาดจากสิ่งภายนอก มันขึ้นอยู่กับมุมมองที่เราจะมองหาความสุขจากสิ่งเหล่านั้นได้อย่างไร
- ทักษะแห่งความสุขที่สำคัญที่สุด คือ การมีความสุขกับสิ่งแม้เพียงเล็กน้อย
อ่านจบแล้ว รู้สึกยังไงบ้าง ช่วยบอกเราหน่อยครับ 🙏
38 responses
OMG
20
Love
15
Like
2
Sad
0
Dizzy
0
Sleepy
1
Leave a Comment